مصاحبه، تاکتیکی بودن عملیات نیروهای دولت الوفاق، غرب به دنبال خسته کردن و تسلیم مردم لیبی است - مجله آزمون اول

حسین اکبری در گفت وگو با خبرنگار بین الملل خبرنگاران، در ارتباط با عملیات اخیر نیروهای وابسته به دولت الوفاق ملی که موجب آزادسازی 8 شهر در غرب طرابلس از اشغال نیروهای موسوم به ارتش ملی لیبی به فرماندهی ژنرال خلیفه حفتر شد، گفت: لیبی دو راه ارتباطی زمینی دارد که حیات این کشور بدانها وصل است؛ یکی راه ارتباطی با مصر است که به وسیله منطقه بیضاء واقع در شرق لیبی، این کشور را به مصر وصل می نماید. همان طور که می دانید، شرق لیبی تحت حاکمیت دولت طبرق است. این دولت از حفتر حمایت می نماید. راه دیگر، در غرب لیبی قرار گرفته است و این کشور را به وسیله گذرگاه مرزی رأس جدیر به تونس وصل می نماید لذا این دو راه زمینی از شاهراه های حیاتی در لیبی به شمار می رود و هریک از طرف های متخاصم که بر آنها سیطره پیدا کند، فضای بیرون از مرزهای لیبی را کنترل خواهد داشت به ویژه در شرایط کنونی که هیچ پروازی در لیبی انجام نمی گردد، به همین دلیل، این دو شاهراه زمینی از لحاظ مالی سیاسی از اهمیت بسیاری برخوردار است.

حفتر به دنبال قطع راه ارتباطی لیبی به تونس است

وی با اشاره به سیطره نیروهای وابسته به حفتر بر مناطق شرق لیبی گفت: این نیروها مناطق مهمی در غرب لیبی نظیر صبراته را به تصرف خود در آورده و عملاً ارتباط پایتخت طرابلس با تونس را مختل نموده بودند. نیروهای وابسته به دولت وفاق ملی به تازگی در این مناطق عملیاتی انجام دادند تا این راه حیاتی را باز نمایند و طی چند روز گذشته توانستند صبراته و 7 شهر واقع در غرب طرابلس را از اشغال نیروهای موسوم به ارتش ملی لیبی آزاد نمایند البته حفتر به دنبال این است که بتواند بار دیگر راه لیبی به تونس را قطع کند و با محاصره کامل طرابلس، انتها کنترل تمام خاک لیبی را به دست بگیرد، طرف مقابل هم می کوشد اجازه ندهد دولت شرق به منطقه ای بیاید که دولت وفاق بر آن حاکمیت دارد.

جنگ داخلی لیبی یک نوع نبرد کشورهای بیگانه است

سفیر سابق ایران در لیبی درباره نقش آفرینی بازیگران بیگانه در عملیات اخیر دولت طرابلس گفت: در لیبی دو دولت حاکمیت دارد؛ دولت شرق از حمایت عربستان، امارات ، مصر، روسیه و فرانسه برخوردار است و دولت الوفاق هم از حمایت ترکیه، قطر و به نوعی آمریکا بهره مند است. بدیهی است این دولت ها در شرایط مختلف به ویژه در تنگناها و شرایط جنگی از حمایت های کشورهای مزبور بهره برداری نمایند. به اعتقاد بنده، جنگ داخلی لیبی یک نوع نبرد کشورهای بیگانه است برای اینکه مشخص سهم نمایند. این جنگ، مشکل مردم لیبی نیست بلکه مشکل کسانی است که در امور داخلی این کشور نقش آفرینی می نمایند و می کوشند که سهم خود را از کیک لیبی بردارند. در اینجا باید بگویم غربی ها بر این نکته توافق دارند اگر دولت و ملت لیبی با غرب هماهنگ نباشد، بهتر است اختلاف و درگیری در این کشور همچنان شعله ور باشد، در حقیقت، غربی ها می خواهند مردم لیبی را خسته نمایند تا آنان همگی تسلیم آنان شوند.

عملیات اخیر تاکتیکی است و هیچ تغییری در معادلات ایجاد نمی نماید

وی در پاسخ به این سؤال آیا عملیات نیروهای وابسته به دولت وفاق ملی سبب می گردد معادلات داخلی لیبی تغییر پیدا کند؟ گفت: این یک عملیات تاکتیکی کوچک است و فقط می تواند تردد طرابلس به تونس را تسهیل کند وگرنه هیچ اتفاق بزرگی در لیبی نخواهد افتاد. در اینجا باید گفت که این عملیات انتها یافته البته ممکن است یک برخوردهایی با آن بگردد اما اگر نیروهای حفتر تمام مناطق ازدست رفته خود را در غرب طرابلس بازپس بگیرد یا نیروهای او از این منطقه خارج شوند، هیچ تغییری در دولت آینده و سرنوشت این کشور ایجاد نخواهد کرد.

این کارشناس تحولات شمال آفریقا در ارتباط با دیدگاه بعضی تحلیلگران لیبیایی مبنی بر اینکه آزاد سازی مناطق غرب طرابلس توسط نیروهای دولت وفاق ملی نگاه غربی ها را به حفتر تغییر خواهد داد، گفت: همان طوری که قبلاً عرض شد، حفتر از حمایت روسیه، فرانسه، مصر و عربستان برخوردار است. اکنون او در این عملیات شکست خورده است. اگر حفتر در عرصه نبرد پیروز گردد، در این صورت ممکن است آمریکا و بعضی کشورهای دیگر به او نزدیک تر یا همسو شوند اما حفتر شکست خورده و طبیعی است غربی ها به وی نزدیک نخواهند شد.

جنگ داخلی لیبی نبردی فرسایشی و درازمدت خواهد بود

این دیپلمات سابق ایران در طرابلس توضیح داد: جنگ داخلی لیبی قطعاً هیچ طرف پیروزی نخواهد داشت. هر وقت یک طرف این نبرد پیروزی به دست می آورد، حامیان طرف مقابل می کوشند پیروزی جدیدی نصیب متحد خود در جنگ نمایند لذا بنده معتقدم بحران داخلی لیبی هرگز با جنگ حل وفصل نخواهد شد. اگر حفتر بخواهد به طور جدی طرابلس را تصرف کند، نیروهایی که در مصراته یا دیگر مناطق غرب لیبی هستند، می توانند 10 سال در برابر او بایستند و به نبرد ادامه دهند. در اینجا باید به این نکته اشاره کنم که دو طرف جنگ لیبی از توان بالای نظامی و حمایت های کشورهای بیگانه برخوردارند، بنابراین، جنگ داخلی لیبی یک نبرد فرسایشی و درازمدت خواهد بود و تنها راه برون رفت از بحران داخلی این کشور، انتها دادن به دخالت های بیگانگان، مذاکرات لیبیایی لیبیایی و توافق بین آنهاست که این موضوعات در شرایط کنونی وجود خارجی ندارد.

توطئه و دخالت بیگانگان مردم لیبی را به جان هم انداخته است

وی در انتها تأکید کرد: تا زمانی که مردم لیبی متحد نشوند، بیگانگان به دخالت های خود در این کشور همچنان ادامه خواهند داد. لیبیایی ها در آخرین توافقی که با یکدیگر کردند و قرار شد یک نشست ملی در بهار سال 1398 برگزار گردد و طی آن در مورد انتخابات پارلمانی توافق نمایند و پس از آن دولت لیبی تشکیل گردد اما پیش از برگزاری این نشست نیروهای وابسته به حفتر به طور ناگهانی به طرابلس حمله کردند. اینان معتقدند هرکس که در جنگ کارت برنده بیشتری در اختیار داشته باشد، سهم زیادتری در دولت آینده لیبی خواهد داشت. بنده معتقدم توطئه و دخالت بیگانگان سبب شده است لیبیایی ها به جان هم بیفتند، به نظرم، یک اراده فراتر از اراده موجود در داخل لیبی به دنبال تخریب این کشور است.

+

دنیای با نشاط مدرسه: دنیای با نشاط مدرسه | وبسایت ملزومات تحصیلی دانش آموزان